13 juni, (bij) Iszák-Kiskunfélegyháza

13-06, vrijdag, 45 km.
(bij) Iszák-Kiskunfélegyháza
Verrek, het regent! Na zo'n prachtige avond hadden we daar eigenlijk niet op gerekend. Ofschoon de tent goed staat, ben je in no time bezig te overleven in dit ongerief. In de voortent zijn bij Thea 2 kikkers op ontdekkingstocht. We horen fazanten om ons heen en verder niets, heerlijk stil.
Thea doet een bijzondere ontdekking: er staat een cm water in haar tas met kleding, en dat terwijl onze tassen geroemd worden vanwege hun waterdichtheid. Klopt nog steeds, er komt geen druppel naar buiten, dus is het er van boven ingelopen omdat ie niet goed was gesloten, moet eergisteren zijn gebeurd. Toch is er geen probleem want de plastic draagzak waarin de kleding zit, blijkt waterdicht te zijn, dus zijn we uiteindelijk heel gelukkig.
Bij koffie onderweg wordt onze onkundigheid van het Hongaars pijnlijk duidelijk. Op de vraag naar de weersverwachtingen krijgen we uitgebreide info over het voetbal EK.
Ondanks het weer krijgen we, met wat fantasie, een mooi beeld van de Puszta waar we doorheen rijden. Wijds, vlak, allerhande begroeing. Het reisboekje meldt o.a. "er komen bijzondere planten en orchideeën voor, verschillende soorten warmtebestendige sprinkhanen en zeldzame reptielen"; ik denk dat ze Nederlandse fietsers bedoelen. Wel zien we mooie taferelen, inclusief herders.
Verder eigenlijk weinig spannends vandaag. We raken meer en meer in een niet verstedelijkt deel van het land, er zijn dan ook meteen weinig voorzieningen, of je herkent ze niet. Een plat gereden kat lijkt zo uit een cartoon te zijn gestapt, perfect plat en toch nog kat.
De route voert een paar km over een drukke provinciale weg waarin diepe sporen die vol water staan. Het is geen plezierige ervaring als je af en toe de volle laag, water dus, krijgt van het passerende verkeer. Voor ons hoeft dit niet, maar het duurt maar even.
Vandaag geen foto het was er geen dag voor. Op naar het (enige?) hotel in deze toch wel grote en in de streek belangrijke stad met de onuitspreekbare naam Kiskunfélegyháza.
Vanavond Nederland-Frankrijk te midden van 40 kerels en een paar dames.
Morgen en verder, zullen we onze dagdoelen meer vooraf moeten kiezen want de voorzienigen onderweg worden schaars of voor ons onherkenbaar. Al met al rijden we in week door dit boeiende land waarvan we eigenlijk vooral door de taalbarriere niet zoveel meekrijgen en dat is een beetje jammer want dan blijft vooral het gevoel over dat de kwaliteit van wat we ervaren in menig opzicht terugloopt. Of we ook verwend zijn!