31 mei, Regensburg-Neßlbach

31-05, zaterdag, 108 km.
Regensburg-Neßlbach
Hè, weer heerlijk fietsen, veel beter dan een mooie stad zien.

Vandaag nemen we deel 2 van de reisboekjes in gebruik, dus ook een nieuwe overzichtskaart van dit deel.
De Donau is hier breed en de dijken laag, kennelijk kan het. Onderweg zeer fraai gezang, we houden het op een nachtegaal.
Oh ja, voor ik het vergeet. Het wemelt hier, en eerder al, van de zonnepanelen. Een waardin onderweg legt uit dat haar zoon zegt "dat het uit kan, hij zal wel gelijk hebben". Iemand anders klaagt dat hij, als belastingbetaler, die belachellijke vergoeding van 50 cent/kWh moet opbrengen. Kortom, geen wonder dat er af en toe geen dakpan meer is te zien.
Op zoek naar proviant voor onderweg belanden we in een prachtige combinatie: boer, slager, kroegbaas, bakker, kruidenier ineen. In het kroegdeel hangen foto's van succesvolle jaren van Die Bubengruppe aangevuld met een Mädelgruppe.
Met de wind grotendeels achter en een schitterende zon bij zo'n graad of 26 schieten we lekker op, ook al omdat we gemakkelijk de verleiding kunnen weerstaan om Het Wahalla te bezoeken. Een groteske tempel met bustes van Germaanse grootheden. Canadese campinggasten vanochtend maken er hun reisdoel voor vandaag van.
Verder eigenlijk weinig schokkends. De Donau wordt smaller, de dijken hoger, misschien begrijpen we het zelfs.
Als er een schone, doodstille, camping op ons pad komt, stoppen we. De teller op 108 stemt ons tevreden en als we in Gasthaus Augenstein o.a. een liter water bestellen komt die prompt in de hier juiste verpakking.
Naast het bekende "Servus" gebruikt men hier "Habe die Ehre", een mooie uitdrukking, toch!
Zo hadden wij die Ehre recent mailtjes te ontvangen van Theo, Geertrui, Roelie, Arie, Athanasia, Marleen. Bedankt!

30 mei, Regensburg

30-05, vrijdag, o km.
Regensburg
We blijven een dagje in Regensburg, vanochtend eerst 2 achtertassen van Thea geplakt, met de bus naar het centrum, dus KOFFIE+ maar dan ook PLUS: Himbeer- en Apfel-Weintorte. Een feest, net als het weer, uitmuntend om een dagje "niks" te doen. De kerken zijn goed gevulde musea, de geschiedenis is rijk aan meldingen van welbevinden of rampspoed. We gaan ons te buiten aan de aankoop van een douchemuts, voor Thea 'dr zadel. Zelfs bij louter zonneschijn mag je immers op regen voorbereid blijven.
Het ruikt regelmatig naar zuurkool en in het Hofbräuhaus naar sigaren en verschaald bier. Heerlijke nostalgische luchten, maar we kiezen de rustige binnenplaats (tot er ook 15 Italianen neerstrijken) De Weisswurst, sla, Prätsele en Weizenbier maken er een geslaagde lunch van, we kunnen er weer tegen. Natuurlijk is er meer te doen dan eten, alweer voldoende musea om te bezoeken. Overigens geeft de hitte ook alle aanleiding om binnen te willen zijn. Wat we steevast vergeten te vermelden, is dat we overal St.Jacob tegenkomen. Als route-teken langs de weg, als afbeelding, als kerk, als aansporing. Kortom ook hier leeft die idee beslist.
Vanavond stoppen we het reisboekje onder in de tas met overbodige spullen, alles moet zijn plaats hebben, het 2e boek tot aan de Roemeense grens gaat open.

29 mei, Riedenburg-Regensburg

29-05, donderdag, 65 km.
Riedenburg-Regensburg
De Altmühl is hier omgebouwd tot het Main-Donau kanaal, hierdoor is de Donau ook met de Rijn verbonden. Behalve pretvaart amper serieus gebruik waargenomen. Onderweg zie je mooie stadjes die onder de hellingen liggen van de krijtrotsen waar de Altmühl zich in heeft geslepen.
Vanaf Kelheim volgt onze route de Donau, een mijlpaaltje voor ons.
Op aanraden van het reisboekje en van een tafelgenoot enkele dagen geleden rijden we sportief via klooster Weltenburg aan de Donau bij Kelheim. Het is schitterend gelegen, vooral omdat het eigenlijk onbereikbaar is. We trappen ons de Rimbim (Waar ligt dat eigenlijk?), daarna een heftige afdaling, gevolgd door een gierseil-pontje. Eenmaal aangekomen blijk je niet alleen te zijn. Vanuit Kelheim wordt namelijk frequent heen en weer gevaren, wat een kermis! Het grootse Benedictijner kloostercomplex heeft een serieus Barokke kerk. De rest is in beslag genomen door de massa. Snel taaien we af, een ander veerbootje brengt ons naar een laag gelegen fietspad - dat was er dus wel - de veerman vertelt onderweg dat hier de Donaubruch is waar ie ooit de loop van de Altmühl overnam. Allemaal boeiende details die veel lokale geschiedenis hebben beïnvloed. De aanduiding 2418 km op de Donau laat ons een beetje schrikken immers het betekent dat dit de afstand is tot aan de Zwarte Zee. Gelukkig volgen wij de Limes en hopen dat het lang mag duren maar je moet niet overdrijven, toch?
Schorle, met bruiswater aangelengd heerlijk spul zoals vruchtensap, blijkt ons onderweg niet fit te maken (foto). We zijn dan ook blij als we in 'n buitenwijk van Regensburg de camping Donaupark tegenkomen. Het was vermoeiend vandaag, ook al door de onverwachte klimmerij. Dankbaar genieten we van de Italiaanse keuken in een rustige tent in de stad op een eiland in de rivier. Al met al besluiten we hier een extra dag te blijven want er is hier veel, erg veel, te zien.
We genieten van het commentaar van onze medereizigers, ook al geven we hen niet steevast een actie!

28 mei, Dollnstein-Riedenburg

28-05, woensdag, 93 km.
Dollnstein-Riedenburg
Borre is jarig. De lucht is bedekt, mooi fietsweer. Vannacht geen geluidsoverlast gehad, de kikkers bleven op afstand.
In het dal van de Altmühl is het goed leven: fietsen is zalig, lieve meesachtige veelkleurige vogeltjes, er zit veel "vee" in de lucht, veel baarsachtige vissen, meisjes met 2 vlechten, lekker ouderwets.
In Eichstätt op het domplein koffie+ , een heerlijk ritueel, bij een forse Bayerin gaat de bloese omhoog en wordt een dreinend kind gesmoord, het andere wurm meldt zich prompt ook, handen tekort... De stad zelf kunnen we, net als de omgeving, onvoldoende aandacht geven. Ook hier dus maar eens terugkomen.
Een schaafwondje aan Thomas' enkel wil maar niet helen, steeds weer wordt het opengestoten dus pakken we er een beschermend en bovendien reflecterend bandje omheen. Normaal bedoeld voor paarden maar het verschil is klein, toch! Verder mag gesteld worden dat we behoorlijk heel zijn gebleven. De broekriem staat inmiddels op het laatste, nieuw bijgemaakte gaatje, maar wat deert dat? De scheur in de broek trekt weer open, een weinig aanstootgevende ventilatie.
Onderweg lunchen we onder gezegende omstandigheden (foto) en hernieuwen we een contact met 2 andere fietsers. Vreemd, alsof je goeie bekenden tegenkomt, zo snel gaat dat.
We hebben 1000 km afgelegd. Het geeft een vreemd gevoel dat dit "pas" een derde van de beoogde afstand is.
Aan de gekanaliseerde Altmühl drinkt een vos onder luid protest van de daar broedende eenden. Steeds weer eenvoudige logica, mooi is het.
Inmiddels lijken we nieuwe fietsen te hebben: poedersuiker-wit. Dat zit zo, de paden zijn vaak van gravel en de kalkhoudende steenslag geeft bij zoveel mooi weer veel stof. Alles raakt onder, behalve wij, zolang we voldoende transpireren.
In Riedenburg vieren we Borre's verjaardag bij hotel Zur Post, proost dus, ook bellen lukte inmiddels...

27 mei, Langlau-Dollnstein

27-05, dinsdag, 60 km.
Langlau-Dollnstein
Alweer belooft het een prachtige dag te worden, wellicht een beetje al te warm. Het korte buitje vannacht heeft ons wasgoed amper geraakt. We navigeren terug naar de route en lopen daarbij tegen wat klimmerij op, als beloning gelden mooie afdalingen (max 60,7 km/h).
Het ene na het andere mooie stadje komen we door, beslist eens terugkomen dus want we geven er te weinig aandacht aan. In Ellingen koffie met Käsekuchen, daarmee gaan we Marleen "troosten" die weer aan het werk ging na haar voortijdig beeindigde Santiago-fietstocht.
Weißenburg toont ons de Andreaskirche waar we zeer deskundig advies krijgen. De herbouw van Castellum Biriciana brengt ons de Limesreis weer onder de aandacht. Ook hier nog eens terugkomen! Midden in de stad bij de fontein eten en drinken we onze lunch: Schwartzes Brod met blauwe kaas en limonade.
Alweer komen we de enige echte waterscheding tussen Rijn en Donau tegen. Het blijft een wonderlijk fenomeen.
Bij Dollnstein strijken we neer op de camping, ook al wordt het smalle dal gedeeld met de DBahn en veel brulkikkers. Enfin, we zien wel..

26 mei, Rothenburg-Langlau

26-05, maandag, 74 km.
Rothenburg-Langlau (bij Pfofeld)
Om kwart voor tien zitten we op deze wasdag na 10 km al aan de koffie met Apfelstrudel, d.m.v. Droepie mailtjes lezen, altijd leuk die reacties. Thea vind het, terecht, ongezellig, zo niet onbeleefd dat geklooi met techniek maar ach, ik moet ook wel eens op haar wachten. Zo blijft het in evenwicht.
We verlaten de Tauber die we stroomopwaarts volgen. Na wat klimmerij volgen we de Altmühl, maar nu stroomafwaarts. Opmerkelijk ja, dit is inderdaad de waterscheiding van Rijn en Donau. Onderweg komen we een echte Bambie tegen. Het liefje aarzelde de straat op, de slootkant door, op zoek naar moeders. Een tegemoetkomende boer, tevens jachtopziener daar, weet het dier te pakken met in beide handen lang gras en klaver, anders gaat het kalfje niet langer geaccepteerd worden door de moeder. Overigens, vaders zijn daarbij niet meer in het geding, erg?
Verder valt het op hoe vlak het land hier is,, lijkt wel wat op thuis.. De boerenbedoenig die er een camping van heeft gemaakt, houdt er een boterham aan over. Eens per uur zoefde een Bahnbus-achtig treintje langs. Verder is hier, zelfs van de Brombacher See, (ja Ton, heet echt zo) niks te duchten. Vredig, alom.

25 mei, Rothenburg

25-05, zondag, 0 km.
Rothenburg
He, eindelijk een campingnacht zonder burengerucht. We besluiten er een rustdag van te maken zodat ook Rothenburg meer tot zijn recht kan komen.
We volgen een Evangelisch-Lutherse dienst in de Jacobskirche. Die Gertrudein de bank voor ons met het hoogblond en opgeknoopt kapsel wekte onze hilariteit toen later bleek dat haar schoonheid beslist alleen innerlijk zat.
In de Conditorei/Backer bestelt Thea "koffie+", de Kuchen passen niet op het bord en zijn bovendien overheerlijk!
We bezoeken het Criminalmuseum waarna we vasstellen dat erg veel tegenwoordig nog niet zo slecht is geregeld. Waarom er overigens geen mannelijke variant van hekserij bestond, wordt niet duidelijk.
In een internetcafe regelen we dat het fotoalbum op Picasa met 21 foto's wordt bijgewerkt, ga dus maar kijken bij ons Picasa-album, het adres zijn we even kwijt maar via thomasvaer.nl kom je er wel uit. Verder is er voor gezorgd dat "onze medereizigers" gemakkelijker op onze reisberichten kunnen worden geattendeerd. Hopelijk werkt het.
Na een uitgebreide wandeling over de herstelde stadsmuren beginnen we met wat drinken, en later eten, afscheid te nemen van Rothenburg. Al met al een soort Valkenburg: wel veel mooier en veel Potter-gevoelens maar ook veel Japanners en anderen die het ontdekt hebben.
Over pakweg 3 dagen hopen we in Regensburg te zijn en wordt het eerste reisboekje gesloten. We hopen dat het intussen zulk schitterend weer mag blijven.

24 mei, Igersheim-Rothenburg

24-05, zaterdag, 45 km.
Igersheim-Rothenburg
Heerlijk gepit tussen de jeugd en een heerlijk uitgebreid afpak-ontbijt genoten.
Vandaag de zonnigste dag van de week, dus kom, op de pedalen verder door het mooie, romantische Bayern mit Wein, Weib und Gezang. Schrijver dezes, Thomas, kan niet goed wakker worden, na aankoop van een heerlijk brood manoevreert ie zodanig dat de fiets hem afwerpt als ware het een paard, in de rozen nog wel. Met wat schaafplekjes komen we goed weg. Die Romantische Strasse doet zijn naam eer aan.
In de Herrgottskirche in Creglingen a.d. Tauber bewonderen we een altaarstuk, wonderschoon houtsnijwerk van Rienenschneider.
Brengt me overigensbij een ander onderwerp. Voor vertrek heb ik met de gaatjestang extra gaatjes geprikt om te voorkomen dat de broek gaat afzakken. Die bewijzen nu hun nut. Al eten we best veel, toch verandert het lijf best, anders gezegd: de kilo's verplaatsen zich...
We zijn vandaag niet erg fietsproductief, het is een genoeglijke warme zaterdagmiddag als we op de camping 2 km van de stad Rothenburg neerstrijken. Nog een wasje doen en daarna lopend naar de stad. Het is goed terras- en bierweer.. Wat een stad met historie en wat weten ze dat goed te vermarkten! Onder het eten schuift er nog een bus Japanners binnen, overigens zonder dat er iemand last van heeft.
Op de terugweg zwalken we in kadans bergafwaards naar de tent. Zo'n harmonie is zeldzaam, die moet worden genoteerd.

23 mei, Wörth-Igersheim

23-05, vrijdag, 83 km.
Wörth-Igersheim
Lezen wij dat goed? Schrijven we (te)vaak over ons eten? Nu is dat natuurlijk naast slaap en weer wel erg belangrijk. We spreken elkaar, vaak ook anderen en doen het gewoon verschrikkellijk graag. Zo was het bezoek aan de Turk, gisterenavond, ook weer een succes, zie ook maar bij www.lehmofen-woerth.de
Onze camping deelt gratis WiFi uit, ofwel draadloos internet. Belangrijk? Ach nee maar het is Droepies (mijn digitale alter ego, ook wel een PDA genoemd) grote wens. Weg met die plukkerij, als een soort publieke omroep in de lucht brengen!
Vandaag door het Bayerische land langs de Main, de Erfa en de Tauber en bij zonnig weer, grotendeels in de korte broek. Iets minder fietsers dan gisteren maar toch mag gesteld worden dat wij er beslist geen alleenrecht op hebben. De outfit van de medefietsers suggereert allemaal wereldfietsers maar de werkelijkheid is dat men zich voor een beperkt ommetje al volledig in het pak hijst. We vinden het nogal overdreven maar kennelijk is de reclame hier erg doeltreffend en hoort gewoon zo. Blijft over dat het wel wat gezelligs heeft zoveel tegenliggers.
Onderweg alweer mooie vogelgeluiden, fraaie vakwerkhuizen en, als er echt iets is te zien, best veel toeristen. De Weiswurst staat op de kaart maar ook de rest smaakt best.
Onderweg in een prachtig fietserspaleis nog 2 binnenbanden gekocht Niet urgent nodig maar met 3 plakkertjes op de achterband is Thomas's fiets op een gladde weg net een hobbelpaard. Bij het volgende lek gaat die er dus af. In Bad Merkentheim staan we voor wat dillema's. Wat willen we? Stad zien? Camping? Jeugdherberg? Gasthaus? Eerst eten? Vanwege een accuut gebrek aan verstand kiezen we voor het laatste, dat helpt. Van het stadje is nu nog allen de buitenkant te zien (overigens nimmer zoveel heilsklinieken e.d. bijeen gezien) en de Jeugdherberg is redelijk dichtbij onze route. Omdat de richtingbordjes ons slecht helpen, gaat Garmin ons redden, dat dacht je maar. Op 300 meter van ons doel blijkt er een hoogteverschil van 100 meter te zijn. Het levert een fikse omweg en een linke afdaling op. Bij aankomst is de herberg onbeheerd tot 21:45 uur. Vinden we niet leuk maar ach, nu kunnen we rustig dit verhaal maken.
Zo gaan onze dagen in vreugde voorbij en staat de teller inmiddels op 729 km sinds 13 mei, of 913 vanaf Katwijk.
Om 22:45 komt der Vater, niet van elders maar ergens uit het gebouw, m.aw. Hij was er wel maar had geen dienst. Punktlich, dat wel. Onze lidmaatschapskaarten van de Romereis, pas een krap jaar geleden, blijken nog geldig. Da's mooi want verder betaal je bijna een hotelprijs voor verblijf in dit bijna militaire Kurort. Kom, we gaan eens lekker bijslapen.

22 mei, Erlensee-Wörth

22-05, donderdag, 62 km.
Erlensee-Wörth
Nacht met hindernissen vanwege kwekkende jeugd maar verder heerlijk in het tentje gepit. Het is, gisteren al, wat warmer geworden, lekker zo. Na een eenvoudig doch voedzaam Muesli ontbijt gaan we de hoofdroute langs de Main opzoeken. Dat lukt wonderwel, het vergt enige beheersing om niet op een van de vele feestterrassen neer te strijken.
In Gross Knotzenburg stuiten we op een heuse Fronleichnam-processie. Het maakt een dubbel gevoel vrij, enerzijds ontroert het en is het, zeker hier, zeer passend; anderzijds zou dit vieren bij ons onwerkelijk zijn.
Opvallend onderweg is het schitterend zingen van de vogels, als kanaries maar dan a la vinken. Jullie snappen dat we geen kenners maar genieters zijn.
In Aschaffenburg in de Johannisburg zwichten we voor heerlijke hoempapa muziek, dit is echt wel Bayern! De waard is bovendien jarig, der Hof is goed gevuld en de riante bedienende dame sjouwt moeiteloos met 10 liter bier. Zo komen we er natuurlijk nooit, maar wat maakt het uit, zijn we er eigenlijk al niet?
Tuurlijk gaan we verder en als we de camping van Wörth tegenkomen, is het mooi geweest, uiteindelijk is het ook voor ons een feestdag. Het was een gemakkelijke fietsdag, bewolkt maar aangenaan. Kom, eens zien wat het stadje biedt. Een verhaal van water alom, meestal (te) hoog, dan weer een basis voor scheepsbouw. Op een feestdag als deze is er niet veel te doen en is eten en drinken het belangrijkst. Wij kiezen voor een Turks restaurant, dat bevalt prima. Op de camping hebben ze wireless internet, dat schept mogelijkheden voor onze 2e vriendin zoals Thea ons Droepie inmiddels noemt.

21 mei, Wehrheim-Erlensee

21-05, woensdag, 69 km.
Wehrheim-Erlensee
Matig gepit in een wiebelbed maar ook daar rust je in uit. De hotelbaas sprak over de hoge olieprijs, 1 €/l, maar vanochtend was de cv aan, toch wel lief van hem. Heerlijk toch om soms even niet in een tent te liggen.
In het grote mooie bos raken we, voor de zoveelste keer de weg kwijt, onze pet blijft op voor de boekjesschrijver Sweerman die overigens wel veel goeie info biedt... Gelukkig geeft Garmin onmiddellijk een goed overzicht en komen we er wel weer uit.
Bad Nauheim verdient ruim aandacht, deze manier van zoutwinnen waren we nog niet tegengekomen. En dan nog gecombineerd met allerhande heilbrengende lucht- en lichttherapieen, Duitser kan haast niet
Gaandeweg wordt het land wat minder wild, we verlaten de hoge Taunus. Van de Limes komen we eindelijk een nagebouwde pallisade tegen. Duidelijk was zo'n ding wel, dat moet je ze nageven. Ook de bloedechte Drususboom van 400 jaar imponeert.
De eerste camping ligt aan de Bährensee bij Erlensee, "geen plek, morgen Sacramentsdag" (Fronleichnam, heet dat echt zo ? Ja, maar niemand kan het me toelichten) en dat wordt feest! Pas als duidelijk wordt dat we geen auto hebben en morgen weer vertrekken, is er toch nog een stekkie.
Al met al hebben we nu door de Taunusvariant van de route veel moois gezien en Frankfurt ontweken. Morgen naar de Main, de "normale" route vervolgen. "Mein Vater ist Millionair" roept nog een kind over deze luidruchtige samenleving. Hopelijk is ie ook gelukkig. Welterusten.

20 mei, Idstein-Wehrheim

20-05, dinsdag, 40 km.
Idstein-Wehrheim
Alweer een mooie dag, ca 11° fris maar heerlijk bij al het klimmen. Boven de deur van Gasthaus Zum Roten Kreutz lezen we "20*C+M+B+08", betekent dat men zich voor het jaar 2008 onder bescherming stelt van Caspar, Melchior en Balthasar. De weg naar dit hoogste punt in het Taunusgebergte (800m) was moeilijk berijdbaar, grove gebroken steenslag, eigenlijk zijn onze bandjes/fietsen en wijzelf daar ongeschikt voor.
Na toch wel flink puzzelen komen we aan te Saalburg waar men schitterend een Romeins Casellum heeft herbouwd. Veel moois te zien, ook binnen in het museumdeel. Door alle inspannigen, de lage temperatuur en natuurlijk het museumsyndroom worden we knap melig en loom. Het stemt ons dan ook tevreden achter een groten pint in hotel Zum Taunus dit geschrijf te kunnen maken.

19 mei, Miehlen - Idstein

19-05, maandag, 54 km.
Miehlen - Idstein
De zon schijn, vergeten fris en nat. Best flink klimmen met als beloning niet alleen de afdaling maar ook koffie bij de Plätzermühle. Eigenlijk geschlossen maar Thea breekt elk ijs...
Mooi glooiende koolzaadvelden knallen eruit, vooral in de zon, van Romeinen is hier behalve op de borden weinig te merken. Te Laufenselden bij een Italiaan wat gehapt want we mogen er nog tegenaan: 8% volgens het boekje. Intussen nog een lekke band, schroef van 4 cm tot op de velg.
Als we Idstein, een hele stad, binnenrollen tegen zessen is het vvv dicht, er blijkt geen jeugdherberg of camping te zijn dus na wat rondvragen in een gasthof beland. Alweer leuk simpel en best goed
Van der Altstad nog wat gezien, bv de Hexenturm, ook toen dwalingen en wanen. Verder veel vakwerkhuizen, hoe krommer hoe mooier. Klapstuk was het eetadres: www.die-kartoffelkueche.de een echte aanrader!

18 mei, Koblenz - Miehlen

18-05, zondag, 45 km.
Koblenz - Miehlen
Aanvankelijk regen, we verlaten de Mosel/Rhein en volgen even de Ahlm, dan begint na Kurort Bad Elm onze eerste klimpartij: 4 km 7% gem. Warm en nat word je er van. "Lunch" met soep in het dorpsprieel van Becheln, ze hebben er zelfs een prijs mee gewonnen.
In Schweighausen staat op een flink bord info over de Limes met wachttorens van waaruit het prachtig glooiende land kon worden overzien. Er is weinig tastbaars van over maar de suggestie is compleet. Met krap 15°C beginnen we naar wat zondagsrust en -comfort te verlangen: een gasthof in Miehlen. Wat is een douche dan lekker!

17 mei, Rolandswerth - Koblenz

17-05, zaterdag, 54 km.
Rolandswerth - Koblenz
Vannacht werden we op de camping ingesloten door een kudde die aankwam in ca. 4 Van's. Niet echt geslaagd, zo'n prominente aanwezigheid, Hollanders dus. Als wraak vanochtend maar eens lekker luidruchtig tanden gepoetst. In de ochtendregen zijn de Drachenfels amper zichtbaar maar het wordt langzaam beter en tegen achten zien we al een streepje blauw, dat gaat dus helemaal goed komen. Zojuist is het 1e pak Muesli leeg. Betekent een kilo minder bagage, nu het 2e nog. Overigens lekker spul, dat eigenlijk best gesubsidieerd mocht worden omdat het voor ons werkt als bio-brandstof.
Der Rhein verandert steeds, af en toe nog wat chemie, staal- en aluminiu-industrir, nu versmald en één lang Kur-ort waar uitnodigende terrassen door hun hoge ligging verraden dat ook hier hoog water echt hoog is. Ach, ißt auch Natur, grijnsde een local ons toe.
In Kaltenengers, Bet & Bike-hotel Larus lunch met Borre en Lucia die op de terugreis zijn uit Roemenië. Of dat ook leuk is je "kinders" zo te treffen!
Nog een paar km en we rollen in Koblenz op de camping. Genoeg voor vandaag, geen druppel regen ondanks alle dreigende mooi luchten, de stad maar even in.
Tot 2 maal toe vraagt de lieftallige bediening Geht's ihnen gut? Nu mankeert ons weinig dus een simpel ja volstaat. Even schieten de gigantische inrichtingen te binnen waar we langsgekomen zijn. In ieder schuilt een patient, toch? De eenvoudige verklaring ligt in der Schichtwechsel, ze wilde graag afrekenen.
's Avonds even in Ierse kroeg met wilde roodharige bediening geschuild voor een van buitjes. Knus in de tent.

16 mei, Stürzelberg-Rolandswerth

16-05, vrijdag, 86 km.
Stürzelberg-Rolandswerth (t.o. Drachenfels)
Vannacht de nieuwe USA-tent op waterdicht zijn beproefd: geslaagd! Ook de truc met afbreken van binnenuit lukt goed, m.a.w. eerst de binnentent afbreken.
Onderweg laveren we tussen Ruysdael en Bayer, veel mooie landschappen zonder enige kans op hoofdpijn, wat een industrie! Ook Ford is nadrukkelijk aanwezig.
In Köhln natuurlijk de Dom bewonderd, rijk bezocht door touristen (zoals wij). Lunch in Rodenkirchen am Rhein. Bonn gepasseerd, incl. Bundeshaus en gestopt bij de eerste camping: Rolandswerth waar we uitzien op de Drachenfels. Schitterend weer met een lichte bries van achteren (die van eergisteren lag aan een voor Thomas verkeerd toetje). Afgezien van wat bau-arbeiten kun je langs de Rijn prima fietsen, ook Garmin krijgt een dag vrij tot dat we in een stad belanden en het puzzelboek van Sweerman alles uit de kast haalt om te irriteren met cryptische kreten die ons prompt nieuwe delen van ons buurland tonen.
Vandaag de Romeinen wat verwaarloosd en dat terwijl er nog wel schitterend uitziende museum, naast de Dom van Köln, aan gewijd is. Iets voor de ouwe dag: lang weekend heengaan met de trein in een seizoen dat anders uitsluitend aanzet tot behangen of foto's inplakken ( ja dat kan nog steeds).
De foto? Nou, gewoon lekker maar dan Spaans...

15 mei, Rheinberg-Stürzelberg

15-05, donderdag, 93 km.
Rheinberg-Stürzelberg, camping.
Een "hedendaagse" dag. De Romeinse resten worden af en toe keurig op borden vermeld maar meest imponerend is de nagalm van de mijnbouw die zorgt voor het silouet van de huidige, meestal chemische, industrie. Overigens ook een moderne treinenfabriek gezien. Aan de westoever van de Rhein bleef het schitterend weer, maar aan de oostelijke kant knetterde het onweer. Wie weet gaf de industrie een laatste impuls tot ontlading. Wij bleven er in ieder geval nagenoeg droog bij. Op een bosweggetje met veldkeien ging Thomas plat, gelukkig keurig op de handjes en het nog steeds niet weggefietste hangbuikje, toch nog ergens goed voor :-)
We doen ons tegoed aan een meer dan voldoende maaltijd bij "Vater Rhein", ja zo liggen de verhoudingen hier.
Kom, douchen en pitten aan de oever van de Rhein, af en toe een schip maar veelvuldiger zijn de vliegschepen van en naar het dusseldorp.

Met vriendelijke groeten,
Thea en Thomas

limes2008

14-05, woensdag, 52 km.
Wissel - Reinberg.
Ongekend hevig gepit, we waren best moe. Leuk die smsjes (Marleen en Borre met Lucia). Mooie rit met meerdere fazanten. Koffie, in het boeiende Xanten, eindelijk krijgt Thomas wat verstand. Maar dan, "waar zou ik m`n paspoort eigenlijk hebben gelaten?" Herkenbaar? Op naar Xanten waar we eindelijk struikelen over de Romeinse roots. Hier vind je je resten of reconstructies van Colonia Ulpia Traiana, een stad a la Keulen. "Men" is echt aan het bijkomen van de voorbije Pinksterdagen. Uitgebreid Alter Röhmische Mauer en zo bewonderd. Nee echt, het is best boeiend! Ook het feit dat, net als bij ons, de Rhein onregelmatg van koers veranderde, verklaart de nu wonderlijke ligging in het land.
Met een ongewis voorland qua accommodatie neergestreken in een conditorei-gasthaus te Reinberg. Sparkel! Ze staan volop in het veld. Wie kan ons vanavond nog wat doen?

Dinsdag 13-5, dinsdag, dag 01
Rosmalen-Wissel (bij Kalkar Dld). Vertrokken om 9:15, Thea met 20,5 Thomas met 35,9 kg aan tassen, pakjes, pannetjes.
Uiteindelijk 88,75 km met fikse tegenwind. We zijn best een beetje stuk en blij een mega familiecamping te hebben gevonden. Mensen helpen je graag maar je moet het even vragen. En dan is Duits tot wel heerlijk gemakkelijk (maar zeker niet foutloos.
Onderweg van "de techniek" genoten. Het gebruik van Garmin op m`n PDA is een leuke aanvulling. Ik kan me indenken dat de gedrukte versie van reisboekjes binnenkort van vorm en inhoud gaat veranderen.
Vanochtend binnen 17 km al een beer op de weg, pardon een Wissent-koeien familie. Midden op het fietspad in het Herperduin. Best een beetje eng maar als het vervolgens allemaal goed gaat toch wel hartverwarmend
Op deze derde Pinksterdag is het rustig onderweg. Toch is het opvallend dat het helemaal stil wordt zodra je Nederland verlaat. Vreemd dat ¨ze¨ hier, met zo veel ruimte, meenden Europa te moeten overheersen. Gelukkig kan daar zand over.
De biergarten loopt langzaam een beetje vol, laat de frieten maar komen. Om 21:30 sliepen we als marmotten.

Met vriendelijke groeten,
Thea Thomas

Kriebel

Al een week het mooist denkbare weer. Eigenlijk willen weg, NU, maar allerhande vaak minder belangrijke afspraken weerhouden je. Stick to your plan, dat geeft rust, vrede en is effectief.

Vandaag weer zo'n zalige trip in de buurt: Rosmalen-Maas-Empel-Heusden-pont 1-Berne-pont 2-Afgedamde Maas-Nederhemert-Zuilichem-Loevensteijn-pont 3-Woudrichem-pont 4-Waal-Gorinchem-Merwedekanaal-Arkel-pont 5-Spijk-Linge-Asperen-Herwijnen-Waal-Brug 'Bommel-Hurwenense Kil-Alem-pont 6-Maas-Het Wild-Rosmalen. Samen goed voor 103 km fietsplezier. Wat een dag! Zo'n rit is goud waard, alleen beseffen we dat niet steeds.

Van de schaapjes in Empel stamt het filmpje dat we op YouTube hebben gezet, kijk maar hier.

Overmorgen Pinksteren en moederdag, een wonderlijk mooie combinatie. Verlichting en liefde, wat willen we nog meer?

Het jeukt! Wie heeft er iets tegen de kriebel?

Katwijk - Nijmegen

3 Mei
Valkenhof
Even in Nijmegen gesnoept van al het moois in museum de Valkhof. Best handig zo even met de trein heen en weer.
27 April
Van Utrecht tot Nijmegen.
Marleen rijdt tot de brug te Rhenen met ons mee. De Limes-stickers op de paaltjes willen ons nog maar niet opvallen maar de dikke betonnen gedenkpaal uit 1997 kun je niet missen. Het laatste stuk valt wat zwaar, stevige tegenwind. In Nijmegen nemen we de trein naar Rosmalen. Met 182 km deze eerste 3 dagen zijn we voldaan.
26 April
Van Hazerswoude naar Utrecht.
Ook weer een schitterende route. Onderweg komen we Jan en Thea Mostermans uit Maliskamp tegen, sterk he! Ze fietsen de "Coperoute" (Alphen - Bodegraven - Boskoop - Alphen). In Woerden worden we opgewacht door (fiets-)vriendin Marleen die ons naar Utrecht leidt waar we de nacht doorbrengen.
25 April
Startpunt is Katwijk Aan Zee (maar eerst met de trein naar Leiden, daarna fietsend naar Katwijk). Ja dit startpunt MOET want anders begin je al meteen incompleet bovendien schitterend weer dus bepaald geen straf. Vandaag gaan we naar Hazerswoude. Geen schokkende afstand maar wel gezellig even aan bij onze tante en slapen bij Vrienden Op De Fiets. "Het Groene Hart" in het Hollandse land met de HSL lijn er onzichtbaar onder is mooi, erg mooi.
Prenten? Tuurlijk wel, kijk maar hier bij het fotoalbum