23 mei, Wörth-Igersheim

23-05, vrijdag, 83 km.
Wörth-Igersheim
Lezen wij dat goed? Schrijven we (te)vaak over ons eten? Nu is dat natuurlijk naast slaap en weer wel erg belangrijk. We spreken elkaar, vaak ook anderen en doen het gewoon verschrikkellijk graag. Zo was het bezoek aan de Turk, gisterenavond, ook weer een succes, zie ook maar bij www.lehmofen-woerth.de
Onze camping deelt gratis WiFi uit, ofwel draadloos internet. Belangrijk? Ach nee maar het is Droepies (mijn digitale alter ego, ook wel een PDA genoemd) grote wens. Weg met die plukkerij, als een soort publieke omroep in de lucht brengen!
Vandaag door het Bayerische land langs de Main, de Erfa en de Tauber en bij zonnig weer, grotendeels in de korte broek. Iets minder fietsers dan gisteren maar toch mag gesteld worden dat wij er beslist geen alleenrecht op hebben. De outfit van de medefietsers suggereert allemaal wereldfietsers maar de werkelijkheid is dat men zich voor een beperkt ommetje al volledig in het pak hijst. We vinden het nogal overdreven maar kennelijk is de reclame hier erg doeltreffend en hoort gewoon zo. Blijft over dat het wel wat gezelligs heeft zoveel tegenliggers.
Onderweg alweer mooie vogelgeluiden, fraaie vakwerkhuizen en, als er echt iets is te zien, best veel toeristen. De Weiswurst staat op de kaart maar ook de rest smaakt best.
Onderweg in een prachtig fietserspaleis nog 2 binnenbanden gekocht Niet urgent nodig maar met 3 plakkertjes op de achterband is Thomas's fiets op een gladde weg net een hobbelpaard. Bij het volgende lek gaat die er dus af. In Bad Merkentheim staan we voor wat dillema's. Wat willen we? Stad zien? Camping? Jeugdherberg? Gasthaus? Eerst eten? Vanwege een accuut gebrek aan verstand kiezen we voor het laatste, dat helpt. Van het stadje is nu nog allen de buitenkant te zien (overigens nimmer zoveel heilsklinieken e.d. bijeen gezien) en de Jeugdherberg is redelijk dichtbij onze route. Omdat de richtingbordjes ons slecht helpen, gaat Garmin ons redden, dat dacht je maar. Op 300 meter van ons doel blijkt er een hoogteverschil van 100 meter te zijn. Het levert een fikse omweg en een linke afdaling op. Bij aankomst is de herberg onbeheerd tot 21:45 uur. Vinden we niet leuk maar ach, nu kunnen we rustig dit verhaal maken.
Zo gaan onze dagen in vreugde voorbij en staat de teller inmiddels op 729 km sinds 13 mei, of 913 vanaf Katwijk.
Om 22:45 komt der Vater, niet van elders maar ergens uit het gebouw, m.aw. Hij was er wel maar had geen dienst. Punktlich, dat wel. Onze lidmaatschapskaarten van de Romereis, pas een krap jaar geleden, blijken nog geldig. Da's mooi want verder betaal je bijna een hotelprijs voor verblijf in dit bijna militaire Kurort. Kom, we gaan eens lekker bijslapen.